Ψυχική Υγεία

Η δέσμευση της Angelini

Μία από τις πιο κοινές παθήσεις του εγκεφάλου είναι η επιληψία, η οποία επηρεάζει πάνω από 70 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως.

Η επιληψία έχει πολλές νευροβιολογικές, γνωστικές και ψυχοκοινωνικές συνέπειες. Σε πολλά μέρη του κόσμου, η νόσος στιγματίζει.

Το ένα τρίτο των ασθενών παραμένει ανθεκτικό στις ιατρικές θεραπείες. Λόγω των επίμονων επιληπτικών κρίσεων, οι ασθενείς αντιμετωπίζουν αυξημένη νοσηρότητα και θνησιμότητα, μειωμένες ευκαιρίες απασχόλησης, κοινωνικό στιγματισμό και μειωμένη ποιότητα ζωής. Ως εκ τούτου, η ανάπτυξη νέων θεραπευτικών επιλογών είναι σίγουρα δικαιολογημένη.

Το 2021, η Angelini Pharma ενίσχυσε την τοποθέτησή της στον τομέα του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος με την εξαγορά της Arvelle Therapeutics.

Η Angelini Pharma επιθυμεί να συμβάλει στον έλεγχο των επιληπτικών κρίσεων με ένα νέο φάρμακο για τη θεραπεία των επιληπτικών κρίσεων σε ενήλικες ασθενείς: άλλο ένα βήμα για να προσεγγίσουμε μια φυσιολογική ζωή για τους ασθενείς.

Ψυχικές διαταραχές σε άνοδο στην Ευρώπη

Ψυχικές διαταραχές, η κύρια πρόκληση για την υγεία του 21ου αιώνα

Ψυχικές διαταραχές¹

Κάθε χρόνο, σχεδόν 4 άτομα στα 10 (38,2%) του συνολικού πληθυσμού της ΕΕ πάσχουν από τουλάχιστον μία ψυχική διαταραχή.

Αυτό αντιστοιχεί σε εκτιμώμενο αριθμό
164,7 εκατομμυρίων ατόμων
Distribution
Τα προβλήματα ψυχικής υγείας διαφοροποιούνται με την ηλικία, το φύλο και τη χώρα¹.
- Σχετικά υψηλές συχνότητες κοινών ψυχικών διαταραχών, κυρίως μη ψυχωτικής κατάθλιψης και άγχους, σχετίζονται με κακή εκπαίδευση, υλικές στερήσεις και ανεργία.²
- Τα άτομα με χαμηλότερη κοινωνικοοικονομική κατάσταση αντιμετωπίζουν πιο συχνές ψυχικές διαταραχές.²
Επιπτώσεις στα άτομα που πλήττονται και στην κοινωνία¹
Οι ψυχικές διαταραχές έχουν σημαντικό αντίκτυπο στα άτομα που επηρεάζουν και στην κοινωνία και η επιβάρυνση μπορεί να υποδιαιρεθεί σε 4 μεγάλες περιοχές:
- Απώλεια ποιότητας ζωής QoL
- Σχετιζόμενος στιγματισμός
- Ανεργία
- Άμεσες και έμμεσες δαπάνες

Το βάρος των ψυχικών διαταραχών στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Οι πιο κοινές μορφές ψυχικών διαταραχών⁴
- Διαταραχές άγχους (14%)
- Διαταραχές της διάθεσης (7.8%), με μείζονα κατάθλιψη (6.9%)
- Σωματόμορφες διαταραχές (6.3%)
- Εξάρτηση από αλκοόλ (3.4%) και εξάρτηση από οπιοειδή και κάνναβη
- Ψυχωτικές (1.2%) και διατροφικές διαταραχές
Διαφοροποιήσεις ανάλογα με το φύλο^1,4
- Υπάρχουν σαφείς διαφοροποιήσεις ανάλογα με το φύλο ως προς το είδος των ψυχικών διαταραχών που επηρεάζουν τις γυναίκες και τους άντρες.
- Οι γυναίκες με κατάθλιψη, επηρεάστηκαν δυσανάλογα, δύο φορές πιο συχνά από ό, τι οι άνδρες.
- Για τους άνδρες, οι διαταραχές που σχετίζονται με την κατανάλωσης αλκοόλ αποτελούν τον μεγαλύτερο παράγοντα επιβάρυνσης της νόσου στην Ευρώπη.
Κατανομή ανά ηλικία^2,3,4
- Οι ψυχικές διαταραχές συχνά ξεκινούν από σχετικά νεαρή ηλικία
- Τα προβλήματα ψυχικής υγείας είναι κοινά μεταξύ των ηλικιωμένων
- Η Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή έχει τον υψηλότερο επιπολασμό μεταξύ των ατόμων ηλικίας ≥65
- Η Άνοια επηρεάζει το 5% των ατόμων άνω των 65 ετών και το 20% των ατόμων άνω των 80 ετών

Αναφορές

1- EU contribution to the World Mental Health Surveys Initiative (EU-WMH). The burden of mental disorders in the European Union.
2 - Health & Consumer Protection Directorate-General. The state of mental health in the European Union. European Commission, 2004. Available online
3 - World Health Organization. Mental health and older adults. Available online
4 - Wittchen HU, Jacobi F, Rehm J, Gustavsson A, Svensson M, Jönsson B, et al. The size and burden of mental disorders and other disorders of the brain in Europe 2010. Eur Neuropsychopharmacol 2011;21(9):655-679.

ΠΙΣΩ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ

Κατάθλιψη

Ορισμός²
- Η κατάθλιψη (μείζων καταθλιπτική διαταραχή) είναι μια κοινή αλλά σοβαρή διαταραχή της διάθεσης.
- Προκαλεί σοβαρά συμπτώματα που επηρεάζουν το πώς ένα άτομο αισθάνεται, σκέφτεται και χειρίζεται τις καθημερινές δραστηριότητες, όπως ο ύπνος, η σίτιση ή η εργασία.
Επιδημιολογία στην Ευρώπη
- Η κατάθλιψη είναι ο πιο σημαντικός παράγοντας για την επιβάρυνση των ψυχικών ασθενειών στην Ευρώπη, όσον αφορά στα έτη ζωής που χάνονται λόγω της πρόωρης θνησιμότητας και των ετών ζωής που χάνονται λόγω της ζωής με αναπηρία.³
- o Η κατάθλιψη είναι πιο διαδεδομένη μεταξύ των γυναικών και των ατόμων ηλικίας 40-59 ετών.^1,3
Παράγοντες Κινδύνου
- Η ειδική αιτία μείζονος καταθλιπτικής διαταραχής δεν είναι γνωστή.
- Η μείζων καταθλιπτική διαταραχή φαίνεται να είναι μια πολυπαραγοντική και ετερογενής ομάδα διαταραχών με γενετικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες.¹

Ενδείξεις και Συμπτώματα¹

Οι περισσότεροι ασθενείς με μείζονα καταθλιπτική διαταραχή παρουσιάζουν φυσιολογική εμφάνιση.
Σε ασθενείς με πιο σοβαρά συμπτώματα, μπορεί να παρατηρηθεί μείωση της περιποίησης και υγιεινής, καθώς και αλλαγή του βάρους.
Μεταξύ των κριτηρίων μείζονος καταθλιπτικής διαταραχής, τουλάχιστον 5 από τα 9 συμπτώματα που παρατίθενται στο Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών, Πέμπτη Έκδοση (DSM-5) πρέπει να έχουν παρουσιαστεί κατά την ίδια περίοδο 2 εβδομάδων (και τουλάχιστον ένα εκ των συμπτωμάτων είναι είτε η αθυμία είτε η απώλεια ενδιαφέροντος ή ευχαρίστησης)

Κύρια σημεία και συμπτώματα μείζονος κατάθλιψης

Αθυμία
Μειωμένο ενδιαφέρον ή απώλεια ευχαρίστησης σχεδόν σε όλες τις δραστηριότητες
Διαταραχή του ύπνου (αϋπνία ή υπερυπνία)

Κόπωση ή απώλεια ενέργειας
Ψυχοκινητική διέγερση ή υστέρηση
Αισθήματα έλλειψης αξίας
Μειωμένη ικανότητα σκέψης ή συγκέντρωσης, αναποφασιστικότητα
Σημαντική αλλαγή βάρους ή διαταραχή της όρεξης
Επαναλαμβανόμενες σκέψεις θανάτου, επαναλαμβανόμενες σκέψεις αυτοκτονίας χωρίς συγκεκριμένο σχέδιο ή προσπάθεια αυτοκτονίας ή ειδικό σχέδιο για αυτοκτονία

Διάγνωση
- Οι ιατρικές εξετάσεις για την κατάθλιψη μπορεί να είναι πολύτιμες, με την πιο ευρεία χρήση να είναι το Ερωτηματολόγιο Υγείας του Ασθενούς-9¹.
  - Τα αποτελέσματα που προκύπτουν από τη χρήση τυχόν κλιμάκων αξιολόγησης ή ελέγχου κατάθλιψης δεν διαγιγνώσκουν την κατάθλιψη και μπορεί να είναι ατελή σε οποιονδήποτε πληθυσμό, ειδικά σε ηλικιωμένους ασθενείς.
- Η κατάθλιψη είναι μια κλινική διάγνωση, με βάση το ιστορικό και τα φυσικά ευρήματα.
  - Δεν υπάρχουν διαγνωστικές εργαστηριακές εξετάσεις για τη διάγνωση της μείζονος καταθλιπτικής διαταραχής, αλλά οι εστιασμένες εργαστηριακές μελέτες μπορεί να είναι χρήσιμες για τον αποκλεισμό πιθανών ιατρικών ασθενειών που μπορεί να εμφανιστούν ως μείζων καταθλιπτική διαταραχή.¹
- Η νευροαπεικόνιση μπορεί να βοηθήσει στην αποσαφήνιση της φύσης της νευρολογικής νόσου που μπορεί να προκαλέσει ψυχιατρικά συμπτώματα.¹
Διαχείριση
- Σε όλους τους πληθυσμούς των ασθενών, ο συνδυασμός φαρμάκων και ψυχοθεραπείας γενικά παρέχει την ταχύτερη και πιο σταθερή απόκριση.¹
- Το 70-80% των ατόμων με μείζονα καταθλιπτική διαταραχή μπορεί να επιτύχει σημαντική μείωση των συμπτωμάτων με κατάλληλη θεραπεία.¹

Αναφορές

1 - Halverson JL, Bhalla RN, Moraille-Bhalla P, Andrew LB, Leonard RC. Depression. Available online
2 - National Institute of Mental Health. Depression. 2018. Available online
3 - Wittchen HU, Jacobi F, Rehm J, Gustavsson A, Svensson M, Jönsson B, Olesen J, et al. The size of burden of mental disorders and other disorders of the brain in Europe 2010. Eur Neuropsychopharmacol 2011;21(9):655-679

ΠΙΣΩ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ

Σχιζοφρένεια

Ορισμός^1,3
- Η σχιζοφρένεια είναι μια χρόνια και σοβαρή ψυχική διαταραχή που επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι σκέφτονται, αισθάνονται και αντιλαμβάνονται.
- Το χαρακτηριστικό σύμπτωμα της σχιζοφρένειας είναι η ψύχωση, όπως η εμπειρία:
  - ακουστικών ψευδαισθήσεων (φωνές)
  - παραλήρημα (εμμονές)
  - μη οργανωμένη ομιλία
  - Αρνητικά συμπτώματα (μειωμένη συναισθηματική έκφραση)
Επιδημιολογία στην Ευρώπη
- Ο επιπολασμός της σχιζοφρένειας στη διάρκεια ζωής υπολογίζεται γενικά σε περίπου 1% παγκοσμίως.
- Ο επιπολασμός της σχιζοφρένειας είναι περίπου ο ίδιος σε άνδρες και γυναίκες.
- Η έναρξη της σχιζοφρένειας συνήθως εκδηλώνεται στο τέλος της εφηβείας έως τα τριανταπέντε έτη.
- Τα πρώτα 5-10 χρόνια της νόσου μπορεί να είναι σφοδρά, αλλά αυτήν την αρχική περίοδο ακολουθούν συνήθως δεκαετίες σχετικής σταθερότητας.
Παράγοντες Κινδύνου
- Οι αιτίες της σχιζοφρένειας δεν είναι γνωστές.¹
- Τα γενετικά και περιγεννητικά είναι τα πιο πιθανά σύνολα παραγόντων κινδύνου.
  - Πολλά διαφορετικά γονίδια ενδέχεται να αυξήσουν τον κίνδυνο σχιζοφρένειας, αλλά κανένα μεμονωμένο γονίδιο δεν προκαλεί την ίδια τη διαταραχή
  - Οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ γονιδίων και πτυχών του περιβάλλοντος του ατόμου είναι απαραίτητες για την ανάπτυξη της σχιζοφρένειας. Οι περιβαλλοντικοί παράγοντες μπορεί να περιλαμβάνουν: έκθεση σε ιούς, υποσιτισμό πριν από τη γέννηση, προβλήματα κατά τη γέννηση και ψυχοκοινωνικούς παράγοντες³
Ενδείξεις και Συμπτώματα^1,3
- Τα συμπτώματα της σχιζοφρένειας μπορούν να χωριστούν στους ακόλουθους 4 τομείς:
  - Θετικά συμπτώματα – Ψυχωσικά συμπτώματα που δεν παρατηρούνται γενικά σε υγιείς ανθρώπους (δηλ. ψευδαισθήσεις, παραλήρημα, αποδιοργανωμένη ομιλία και συμπεριφορά)
  - Αρνητικά συμπτώματα – Συσχετίζονται με διαταραχές των φυσιολογικών συναισθημάτων και συμπεριφορών (δηλαδή μείωση του συναισθηματικού εύρους, ανεπαρκής ομιλία και απώλεια ενδιαφέροντος και κινήτρου)
  - Γνωστικά συμπτώματα – Σοβαρά για ορισμένους ασθενείς, πιο σοβαρά για άλλους. Οι ασθενείς ενδέχεται να παρατηρήσουν αλλαγές στη μνήμη τους ή σε άλλες πτυχές της σκέψης. Επίσης, είναι δύσκολο να κατανοήσουν τις αποχρώσεις και τις λεπτομέρειες των διαπροσωπικών ενδείξεων και σχέσεων
  - Συμπτώματα διάθεσης - Οι ασθενείς συχνά φαίνονται χαρούμενοι ή λυπημένοι με τρόπο που είναι δύσκολο να κατανοηθεί, συχνά είναι μελαγχολικοί.
Διάγνωση
- Η διάγνωση της σχιζοφρένειας γίνεται σύμφωνα με τα κριτήρια που καθορίζονται στο Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών, Πέμπτη Έκδοση (DSM-5) και ο ασθενής πρέπει να έχει εμφανίσει τουλάχιστον 2 από τα ακόλουθα συμπτώματα:¹
  - Παραλήρημα
  - Ψευδαισθήσεις
  - Αποδιοργανωμένη ομιλία
  - Αποδιοργανωμένη ή κατατονική συμπεριφορά
  - Αρνητικά συμπτώματα
- Τουλάχιστον 1 από τα συμπτώματα πρέπει να είναι η παρουσία παραληρήματος, ψευδαισθήσεων ή διαταραγμένης ομιλίας.
- Η σχιζοφρένεια δεν σχετίζεται με τυχόν χαρακτηριστικά εργαστηριακά αποτελέσματα.¹
Διαχείριση
- Η θεραπεία της σχιζοφρένειας απαιτεί την ενσωμάτωση των ιατρικών, ψυχολογικών και ψυχοκοινωνικών στοιχείων.¹
  - Η ιατρική αντιμετώπιση της σχιζοφρένειας συχνά απαιτεί έναν συνδυασμό φαρμάκων, τα οποία μπορεί να περιλαμβάνουν αντιψυχωσικά, αντικαταθλιπτικά και αγχολυτικά φάρμακα.²
  - Τα παραδοσιακά ή τυπικά αντιψυχωσικά μειώνουν τα θετικά συμπτώματα, όπως οι ψευδαισθήσεις και το παραλήρημα, και προλαμβάνουν τις υποτροπές.^1,2
  - Τα νεότερα αντιψυχωσικά φάρμακα, γνωστά και ως άτυπα αντιψυχωτικά, είναι χρήσιμα για τη θεραπεία τόσο των θετικών όσο και των αρνητικών συμπτωμάτων. Μπορούν επίσης να έχουν θετικές επιδράσεις στα γνωστικά συμπτώματα και τα συμπτώματα της διάθεσης.²
  - Η ψυχοκοινωνική θεραπεία είναι απαραίτητη, καθώς τα άτομα που συμμετέχουν σε τακτική ψυχοκοινωνική θεραπεία είναι λιγότερο πιθανό να υποστούν υποτροπές ή να νοσηλευτούν.^1,3

Αναφορές

1 - Frankenburg FR. Schizophrenia. 2018. Available online
2 - Grohol JM. Schizophrenia treatment. 2018 Available online
3 - National Institute of Mental Health. Schizophrenia. 2016.Available online

ΠΙΣΩ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ

Αναζήτηση

Ψυχική Υγεία

Η δέσμευση της Angelini